Maj w rozkwicie. Sezon komunijny w pełni. Odczuwam to bardzo intensywnie, bo w tym roku po raz pierwszy przygotowuję tę uroczystość z dziećmi Parafii Gąsocin. Działamy spokojnie, w zrozumieniu i życzliwości przygotowując się na ten wyjątkowy dzień. Jakiś czas temu natknęłam się jednak na coś, co wzbudziło moje zaciekawienie i jednocześnie niepokój, czyli „świecką komunię”.

Wyobraźmy sobie, że idziesz do kina, ale jesteś bardzo spóźniony. Właściwie 75 proc. filmu już minęło. Wchodzisz więc i oglądasz happy end, z którego domyślasz się mniej więcej, o co chodziło i na podstawie zwiastuna obejrzanego wcześniej wyłapujesz kilka zagadnień. Niektóre jednak interpretujesz źle, bo umknął Ci główny wątek. Planujesz kiedyś wrócić do tego filmu, gdyż uważasz, że był rewelacyjny, ale teraz nie masz czasu. Przeczuwasz, że gdybyś zobaczył całość, mogłoby to nawet odmienić Twoje życie, ale odwlekasz ten moment, bo jesteś zbyt zabiegany.

I nadeszła Wielkanoc roku 2031. Była to Wielkanoc jakże inna niż wszystkie po 1945 roku. Niezwykła skromność zagościła w koszyczkach, z którymi dzieci podążyły do świątyń, by pokropić i błogosławić święconki. Cóż niesiono w koszyczkach... Z reguły po jednym jajku, choć nawet po wojnie jajek nie żałowano. Zamiast kawałów kiełbasy i szynki, tylko drobinki parówkowej. Bez żółtego sera, a zamiast wypieków okruszki herbatnika. I tylko w co setnym koszyczku mały baranek z cukru...

Tego, że będzie wojna zawsze się obawiałam i w pewnym sensie spodziewałam. Wojny cyfrowej, gospodarczej, „zimnej” - owszem, ale na pewno nie regularnej. W czasach, kiedy mamy nieograniczony dostęp do poznawania historii świata i konsekwencji konfliktów zbrojnych, świadomość humanitarną i ogromny postęp cywilizacyjny nie mieści się w głowie to, co oglądamy w mediach od kilkunastu dni.

Właśnie teraz w marcu 2031 roku do naszej Redakcji wpłynął list od licznej grupy mieszkańców parafii św. Tekli, do którego załączono ksero archiwalnego artykułu z miejscowego periodyku z 2021 roku. W artykule nadawcy listu na czerwono podkreślili fragment, który według nich jest doniosły i stanowi klucz do właściwego zrozumienia problemu.

Żyjemy w czasach wyjątkowo podważających chrześcijaństwo i wszystko co z nim związane. Modne jest dokonywanie aktu apostazji, bycie oświeconym ateistą oraz traktowanie przejawów pobożności jako ciemnogród.

Paweł Lisicki, redaktor naczelny „Do Rzeczy”, popełnił kolejną ze swoich przenikliwych i trafnie oceniających rzeczywistość książek. Tym razem wybrał konwencję tzw. bloga internetowego pisanego w pierwszej osobie. Autorem wpisów jest sam Diabeł.

Od kilku lat w Internecie popularny jest streamer o pseudonimie „Mandzio”. Początkowo nagrywał transmisje z gier, później prowadził program ze swoim przyjacielem – „Kolegą Ignacym”, by ostatecznie komentować głośnie „dramy” w sieci.

Pączki w tłusty czwartek nie tuczą, bo kiedy stoisz w kolejce przed cukiernią, Twój organizm spala wiele kalorii na tę czynność oraz intensywne obliczanie, ile kalorii można zjeść, by nie przytyć. Zajmuje go to tak bardzo, że nie zauważa, iż zjadł za dużo. Ewentualnie sprawdza się też teoria, by jeść amerykańskie „donuts”. Są one płaskie, a żeby mieć płaski brzuch, trzeba jeść płaskie rzeczy. Szkoda, że te optymistyczne wizje nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości…

Odkąd nasza Redakcja postrzegana jest w społeczeństwie jako instytucja zaufania publicznego, na co zasłużyliśmy rzetelnością i życzliwością dla wszystkich bez wyjątku, nie ma dnia żeby nie odwiedzali nas mieszkańcy dzielący się problemami i spostrzeżeniami.

Znów to Boże Narodzenie. Po co Ty Panie Jezu znowu do nas przychodzisz? Nikt Cię tu nie chce. Radzimy sobie bez Ciebie. Więcej: na dobre wyrzucimy bożonarodzeniowe słowa z naszego słownika. Są takie nietolerancyjne…

Grudzień w naszej świadomości to miesiąc doniosły brzemieniem narodowych skojarzeń, czas dat szczególnych. To Barbórka, Mikołajki, początek ferii świątecznych, Wigilia, Pasterka, Boże Narodzenie, Sylwester. To ciągle żywe wspomnienie tamtej pamiętnej nocy, zapisanej w Europie Środkowej słowami Stille Nacht, Heilige Nacht... Cicha Noc, Święta Noc...

Właśnie teraz w październiku 2030 roku, po tym gdy w zeszłym miesiącu ujawniła się sprawa lądowania UFO w Ciechanowie, do naszej redakcji zaraz przyszedł mieszkaniec w wieku 70+, który podzielił się wspomnieniami z dzieciństwa.

Po zimnej wiośnie 2028 roku wybuchło gorące lato i jasne słońce zaczęło tak ludziom doskwierać, że niepomni niedawnego chłodu poczęli odruchowo dla kontrastu szukać mroczności pod każdą postacią.

Honorowy tytuł asa myśliwskiego zdobywali wybitni piloci, który zestrzelili co najmniej pięć samolotów nieprzyjaciela. Takie miano zyskał pułkownik Wacław Król ? autor kilkudziesięciu książek o tematyce historyczno-lotniczej. Po obowiązkowej dla miłośników sił powietrznych lekturze "Mój Spitfire WX-L" z 1968 roku przyszła pora na kolejny tytuł: "Loty ku zwycięstwu. Polscy myśliwcy 1939 ? 1945".