Rok 2025 w diecezji płockiej jest rokiem dwóch jubileuszy: 2025 lat chrześcijaństwa i 950-lecie diecezji płockiej.
Diecezja płocka, na terenie której żyjemy, powstała w 1075 r. Jak mówił podczas otwarcia jubileuszu 950-lecia kard. Grzegorz Ryś „powstanie płockiej diecezji łączone jest powszechnie z misją legatów papieskich św. Grzegorza VII, którzy przybyli do Polski w 1075 r., przywożąc ze sobą list papieża do wtedy jeszcze księcia Bolesława Śmiałego. W wyniku działań owych legatów powstała diecezja w Płocku”.
A co napisał w liście papież Grzegorz VII?
Między innymi takie słowa: „Skierowaliśmy do was naszych legatów, aby omówili z wami sprawy dotyczące urzędu kościelnego i budowy Ciała Chrystusowego, którym jest zgromadzenie wiernych...”. Diecezja płocka powstała zatem nie na wniosek / prośbę króla, czy innych możnowładców, ale z inicjatywy samego papieża, co mocno podkreślał Metropolita Łódzki. Można więc śmiało powiedzieć, że nasza diecezja ma piotrowy rodowód. Chyba nikogo nie trzeba przekonywać jakie to ważne.
950 lat to szmat czasu. Historia zapisana wzlotami i upadkami. Historia utkana zacnością Wyższego Seminarium Duchownego; pięknem płockiej katedry, bazyliki kolegiackiej w Pułtusku i wielu innych naszych kościołów; nieustępliwością św. Stanisława Kostki; mądrością ks. Piotra Skargi; dyplomacją Pawła Włodkowica; heroicznością św. Andrzeja Boboli – patrona Polski; jezuicką poezją Macieja Sarbiewskiego; odwagą „dzielnej niewiasty” bł. Klary Ludwiki Szczęsnej; ascezą bł. Honorata Koźmińskiego, twórcy wielu zgromadzeń zakonnych czasów zaborów; przesłaniem Bożego Miłosierdzia przypomnianego dzięki św. Faustynie z płockiego klasztoru sióstr MB Miłosierdzia i męczeństwem błogosławionych biskupów Antoniego Juliana i Leona oraz wielu księży.
To do tej diecezji zostały przywiezione relikwie św. Zygmunta, tego który zabił, odpokutował, poniósł śmierć męczeńską i został świętym. Corocznie w Płocku, któremu patronuje, odbywają się uroczystości nazwane ku jego czci zygmuntowskimi.
To w tej diecezji ludzie gromadzą się liczniej niż w innych miejscach na modlitwie w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku, w sanktuariach maryjnych w Czerwińsku, Skępem, Oborach, Osieku, Popowie, Żurominie, Koziebrodach, Smardzewie, Przasnyszu. Dzieci i młodzież od wielu lat spotykają się u św. Stanisława Kostki w Rostkowie. Ścieżki wiary prowadzą wielu do św. Antoniego Padewskiego w Ratowie. A od zarazy i pandemii znajdujemy opiekę w św. Rocha w Sadykierzu. Stomatolodzy spotykają się u św. Apolonii w Borkowie Kościelnym, w jedynym w Polsce dopiero co utworzonym sanktuarium poświęconym tej świętej. My w Ciechanowie, od 18 maja 2025r., możemy czerpać z bogactwa myśli i z wzoru św. Jana Pawła II w diecezjalnym sanktuarium św. Jana Pawła II w parafii MB Fatimskiej.
To do tej diecezji w 1991r. przybył św. Jan Paweł II i uczył nas jak ważne jest by być uczciwym. „Przywracajmy blask – mówił - naszemu pięknemu słowu „uczciwość”. Uczciwość, która jest wyrazem ładu serca, uczciwość w słowie i czynie, uczciwość w rodzinie i stosunkach sąsiedzkich, w zakładzie pracy i w ministerstwie, w rzemiośle i handlu, uczciwość, po prostu uczciwość w całym życiu. Jest ona źródłem wzajemnego zaufania, a w następstwie jest także źródłem pokoju społecznego i prawdziwego rozwoju. Niech w nowych warunkach słowo to nabiera nowego, dojrzałego znaczenia.”
To ta diecezja na początku XX w. doświadczyła schizmy, w wyniku której wyodrębnił się Starokatolicki Kościół Mariawitów. Przeżyła też trudniejsze chwile naszej współczesności, z którymi nieźle sobie poradziła.
950 lat to szmat czasu. Zachęcam do zainteresowania się bogatą historią naszej diecezji.
7 czerwca 2025r. w Płocku, w Orlen Arenie, odbędzie się centralna uroczystość jubileuszowa. Zaproszeni są wszyscy diecezjanie. Będzie Marsz dla Życia i Rodziny; nabożeństwo chrzcielne, Msza św. pod przewodnictwem papieskiego wysłannika kard. Ladislava Németa SVD, arcybiskupa Belgradu. Taki jubileusz zdarza się tylko raz. Warto wziąć udział w tym wydarzeniu, by stać się - w myśl jubileuszowego hasła - PIELGRZYMEM NADZIEI – W DRODZE DO ŹRÓDŁA.
PS.
Niniejszym artykulikiem kończy się czas mojego pobytu na ziemi ciechanowskiej. Dziękuje redaktorowi naczelnemu Piotrowi, za propozycję i możliwość pisania do PULSU. Dziękuję Wam - Czytelnikom, którzy przeczytaliście choć kilka, czasem naprędce sklejonych, zdań. Dziękuję.
ks. PIOTR MARZEC
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz