Kontrowersyjne ale stałe poglądy nowego posła

Staraniem czołowego, rodzimego wydawnictwa FRONDA na rynku czytelniczym ukazała się wielce interesująca pozycja pt. "System. Od Lenina i Putina". To obszerna rozmowa, a rzec można wywiad-rzeka Rafała Otoka-Frąckiewicza z Grzegorzem Braunem, w głównej mierze o teorii i praktyce sowietyzmu w wielu aspektach.

Książka jest bardzo starannie opracowana i wydana, jak zresztą wszystkie tego edytora, na dobrym papierze. Liczy sobie aż 524 strony, ale dość duża czcionka sprawia, że czyta się sprawnie i szybko. W środku, oprócz wielu interesujących treści, aż 128 czarno-białych zdjęć adekwatnych do tematów zawartych w poszczególnych rozdziałach. Oprawa twarda zdecydowanie dodaje jakości. Świetnie skomponowana kolorystycznie i intrygująca okładka wzbudza zainteresowanie przy pierwszym spojrzeniu. Na niej złowrogo skrzywiona (uśmiechnięta?) twarz Władimira Putina. Głowa zawieszona na swoistej pętli zbudowanej ze sznurowej linki i oderwana od reszty ciała kagebisty, rządzącego Rosją od prawie dwu dekad twardą ręką. Na samym dole okładki głowy kolejnych czerwonych „carów”, rządzących onegdaj naszym wschodnim i trudnym oraz uciążliwym sąsiadem: Lenina, Stalina i bodaj Chruszczowa. Cena detaliczna książki 49,90 zł wydaje się bardzo przystępna.

Polecam szczerze lekturę, tym bardziej teraz, kiedy to Grzegorz Braun został wybrany Posłem na Sejm RP kadencji 2019 – 2023 z listy KONFEDERACJI. Jest on z pewnością postacią ekscentryczną i kontrowersyjną, ale też szalenie ciekawą. Można się z nim nie zgadzać i nie podzielać jego poglądów, nie lubić go, ale nie sposób się przy nim nudzić. Przekonałem się o tym osobiście. Uczestniczyłem w spotkaniu z nim podczas któregoś z Festiwali Filmowych „Niepokorni – Niezłomni – Wyklęci” w Gdyni. Kilkadziesiąt minut minęło jak z bicza strzelił. Ten politykujący reżyser filmów dokumentalnych i publicysta jest świetnym mówcą, który potrafi utrzymać na wodzy uwagę słuchaczy przez dłuższy czas. A wierzcie mi Państwo na słowo, że nie jest to wcale łatwe.

Skąd i po co ta książka?

Wyjaśnia nam jej bohater: - Dawno, dawno temu, w poprzedniej epoce, w nieistniejącym państwie – w mym „kraju lat dziecinnych” – nabyłem niepowtarzalnych doświadczeń, bez których ta książka na pewno nie mogłaby powstać. Zdążyłem mianowicie poznać system sowiecki z autopsji – wprawdzie w wersji soft schyłkowego PRL-u, ale jednak. Podstawową znajomość komuny, połączoną z organiczną awersją do niej, zawdzięczałem, nie tyle własnym skromnym doświadczeniom, ile rodzinnej „osmozie”. Żadnych partyjnych, za to więźniowie polityczni wśród najbliższych – to była skuteczna szczepionka, której to zawdzięczam niewątpliwie wstępną odporność na totalniackie hasła i ogólne rozeznanie ówczesnej rzeczywistości politycznej. Zaliczyłem też standardową dawkę „napromieniowania” przez system deklamując wierszyk na akademii pierwszomajowej, ale Pan Bóg strzegł i nie zgłosiłem żadnych akcesów, ani nie złożyłem podpisów, o których głupio byłoby dziś wspominać. (…) Ośmielam się polecić Szanownemu Czytelnikowi niniejszą książkę – jako autorski „bryk”, skrót historii obłędnego ustroju i nieludzkiego reżimu, który bynajmniej nie przepadł ze szczętem i nie w każdym calu należy już do przeszłości. (…) Jak każda wieża Babel – i ta sowiecka musiała zawalić się pod własnym ciężarem. Jednak to bynajmniej nie oznaczało „upadku komunizmu”, który przecież ma się świetnie – nie tylko w państwach Dalekiego Wschodu, w których pozostaje nadal oficjalną doktryną, ale przede wszystkim na… zachodnich uczelniach. Kto zatem ma ambicje lepiej orientować się, co dziś w trawie piszczy – co jest grane, która godzina bije i w którym kościele – powinien bezwzględnie przerobić straszną lekcję teorii i praktyki sowietyzmu.

Trzy sugestywne przykłady tematów

Na czym polega skuteczność sowieckiej propagandy? Jak to możliwe, że przez ostatnie sto lat, Rosja trzyma w emocjonalnym szachu wielokrotnie silniejszy od niej pod każdym względem Zachód?:

- O co tak naprawdę chodziło w „konflikcie kubańskim”? Czy faktycznie oś sporu leżała pomiędzy USA i komunistyczną Rosją? Wiele wskazuje na to, że był to również spór ostry wewnątrz Sowietów, gdzie organy bezpieczeństwa walczyły z wojskiem o władzę nad imperium.

- Czy Ronald Reagan zajął się sprawą polską w trosce o wolność Europy Wschodniej? A może jego radykalna polityka wobec Sowietów była odpowiedzią na zwrot Kremla, który porzucił ekspansję na Zachód, na rzecz budowy struktur dających panowanie nad Azją?

- Czy operacja „Trust” z roku 1921 – polegająca na tworzeniu fikcyjnych organizacji antysowieckich, by spacyfikować „białą” emigrację na Zachodzie była „matką wszystkich prowokacji”? Czy też stała się poligonem doświadczalnym kolejnych transformacji aż do czasów współczesnych?

Grzegorz Braun w pasjonującej rozmowie z Rafałem Otoka – Frąckiewiczem, brutalnie niszczy mity nagromadzone wokół najważniejszych wydarzeń historycznych ostatnich stu lat. Nie pozostawia żadnych złudzeń, co do faktu, że transformacja marksizmu nadal trwa w najlepsze, a historia nie dobiegła jeszcze szczęśliwego końca.

Książka składa się z uzasadnienia jej napisania przez autora, 26 rozdziałów, indeksu rzeczowego i nazwisk oraz noty o jej twórcach.

Kim jest nowy poseł?

Grzegorz Braun – (ur. 1967 r.) to politykujący reżyser, publicysta i od niedawna poseł RP. Zrealizował kilkadziesiąt filmów dokumentalnych, głównie o tematyce historycznej, m.in. kultowe „Plusy dodatnie, plusy ujemne”, „Eugenika – w imię postępu” czy też „Transformacja – od Lenina do Putina”, a ostatnio: „Luter i rewolucja protestancka”. Obecnie pracuje nad projektem „Gietrzwałd 1877 – Nieznane konteksty geopolityczne”. Opublikował także kilka książek, a wśród nich: zbiory publicystyki polityczno-historycznej drukowanej na łamach: „Polonia Christiana”, „Magna Polonia”, „Polska Niepodległa”. W roku 2015 kandydował bez sukcesu na urząd Prezydenta RP. Do akcji „budzenia śpiących rycerzy” powołał organizację „POBUDKA”, która propaguje hasło „ KOŚCIÓŁ – SZKOŁA – STRZELNICA – MENNICA”. Do bezpośredniej akcji politycznej utworzył, jak widać po efekcie skuteczną partię „KORONA”, która współtworzy KONFEDERACJĘ składającą się z: narodowców, wolnościowców i tradycyjnych katolików. Więcej informacji można znaleźć na stronach: www.braunmovies.com, www.pobudka.org.

A ja ciekawym jest bardzo jego wystąpień w nowym sejmie. Będą z pewnością oryginalne, interesujące i prowokujące. Jestem pewien, że Grzegorz Braun będzie parlamentarzystą aktywnym, kontrowersyjnym, często też intrygującym i irytującym, ale z pewnością przez to się wyróżniającym z szarości i wychodzącym poza szablony i schematy. Będzie postacią kolorową, ożywiającą, często martwą izbę. Czasami pewnie będzie wesoło, a niekiedy nerwowo. Powinien też ożywić nudne z reguły debaty. I tak być powinno. Grzecznie, ale ostro, aż się skry posypią. Bo z różności powstają ponoć najlepsze pomysły.